فاصله

فاصله

بگیر دستای تنهامو که بی دست تو غمگینم

به تلخی های دلتنگی ، کنار غصه  میشینم

من از این بیقراری ها ، سراغ عشقو میگیرم

به چشمات خیره میمونم ، بپای عشق می میرم

همه ساعات بودن  رو، شمارش میکنم با غم

"زمان" با " فاصله " دست داد، که دوریم هردومون از هم

اگرچه این دل تنها ، فقط از عشق  میخونه

ولی درکُنج تنهائی ، دلم، از" فاصله"  خُونه

برای بی پناهی هاش، همش آغوش غم  بازه

تـُو رویاش، با خیال تو، امیدِ تازه  می سازه

...

تو باورکن که  قلب من، توی غربت پریشونه

میخواد دوری کنه  ازغم ، ولی بی تو  نمیتونه

 بگیر دستای تنهامو، که قلبم بی تو بی تابه

همیشه چشم بیدارم ، میون گریه میخوابه

همه ساعات بودن  رو شمارش میکنم با غم

"زمان" با " فاصله " دست داد، که دوریم هردومون از هم

...

دلی که توی جام تو، شرابِ صبر میریزه

خودش صبروقرارش نیست،  خودش از غصه لبریزه

من از رنجِ جدائی ها ، نگاهو برتو میدوزهم

پیش چشم تو میخندم ، ولی در سینه میسوزم

همه ساعات بودن  رو شمارش میکنم با غم

"زمان" با " فاصله " دست داد، که دوریم هردومون از هم

فرزانه شیدا

یکشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۳۸۹

۱۶ مای ۲۰۱۰ 

آبی عشق

آبی عشق 

واسه آبیِ  دلِ تو 

یه لبِ ترانه خونم 

کهکشانی از محبت 

توی قلب ِآسمونم 

هردرخششِ  نگاهت  

یه ستاره ی جدیده

اون ستاره های عشقو

دله عاشقه که دیده 

 دلِ آسمون اگرچه

پُره  پروازِ پرنده س

ازمن آسمونی ترنیست 

اون دلی که باتو زنده س

دل, توُ آسمونِ عشقت 

هم پرنده هم ستاره س

گاهی خورشید گاهی ماهه 

گاهی ابر پاره پاره س  

آسمون خیلی کوچیکه

وقتی عشقی رو ندیده 

وقتی طعمِ عاشقی رو

توی دنیاش نچشیده 

آسمون رنگی نداره 

وقتی" آبیش" بیقراره 

اما آبی دل من 

تا همیشه ترو داره  

فرزانه شیدا /Farzaneh Sheida 

جمعه 24 اردیبهشت 1389

 ۱۴ مای۲۰۱۰