درکوچه باغ ترانه
ترانه های ف.شیدادرکوچه باغ ترانه
ترانه های ف.شیداترانه ی غم
کاشکی با ترانه ی غم ،دلی همصدا نمی شد
یا که باغم جدائی ، کسی آشنا نمی شد
کاشکی که دلای عاشق ، غم دوری رو نمی دید
از کسی که عاشقش بود، اینجوری جدا نمی شد
توی بازیهای تقدیر ، دل به نومیدی نمی داد
توی دنیا تک وتنها ، اینجوری رها نمی شد
کاشکی مرحمی میساختن ، واسه دلهای شکسته
تا دیگه یه قلب عاشق ،اینجوری فنا نمی شد
...
اگه قلبی تو ی دنیا ، طاقت جدا شدن داشت
که دیگه دلای عاشق اینجوری دریا نمیشد!
اگه عاشقی دلی رو اینطوری فنا نمی کرد
(دل عاشق رو شکستن)" رسم این دنیا" نمی شد!
اگه دنیا هم به قلبم غم دوریت رو نمیداد
واسه دل قصه ی بودن, پوچ وبی معنا نمیشد!
...
کاشکی میشد که دوباره دلی برگرده به دیروز
تا امید باتو بودن واسه من " رویا "نمی شد !
سروده ی فرزانه شیدا / FarzanehSheida-fsh
" حیف من بود "
تو نگفتی" حیف من بود "وقتی قلبمو شکستی
پشت سر نگا نکردی، وقتی رفتی ،دَرو ُ بستی
توندیدی این دل من، وقتی رفتی زیر پات بود ؟
همونی که تومیگفتی توی زندگی خدات بود؟!
آخه با خودت نگفتی ، حیفه قلبش بشه پاره
مگه میشه کسی اینجور پاروی دلی بزاره؟!
حیف من بود بخدا من که ترو همیشه خواستم
اما هرگز توی دنیام ترو زورکی نخواستم!
من باقلبم عاشقونه بابد وخوب تو ساختم
پای عاشقیت نشستم ،خودمو نبرده باختم
حیف من بود بخدا من که توعاشقیت اسیرم
واسه هرروزه جدائی پای عاشقیت می میرم
آره حیف دل من بود! که تو اینها رو ندیدی
رفتی ویه روز چه ساده ازمنودلم بریدی
رفتی وبا بی وفائی پشت سرنگا نکردی
رفتی اما از دل ِمن عشقتو جدا نکردی
آره !عاشقم هنوزم !طفلی دل! چه بیقراره
حیف من بود! حیف من هست !که بغیر تونداره
فرزانه شیدا
FarzanehSheida-fshشنبه 21 شهریور1388
دیگه بسه!...
دیگه بسه!...دیگه بسه!دلم از دستت شکسته
(درِ) قلبِ عاشق من و دیگه برروی تو بسته
منم وُ شب وسیاهی که نداره ره بجائی
منم وُ یه قلب تنها که نداره آشنائی
منم وُ یه قلب داغون که دیگه شده پریشون
منم وُامید رفته! منو گریه های پنهون
دیگه بسه، دل شکسته! دیگه قلبم شده خسته
دیگه از رنجش دائم، در بروی همه بسته!
دیگه فصلای زمونه ، واسه من رنگ خزونه
بلبل ِ عاشقِ قلبم، دیگه حتی نمیخونه!
دیگه قلبم نمیدونه ، واسه چی باید بمونه
با بهونه ، بی بهونه ، اشک قلب من رووُنه!
دیگه زندگی واسه من، پِر اندوه وملاله
آرزوی شادی دل، مثه امیدی محاله
دیگه هرروز وشب من پُره اشکه پُره آهه
نمیدونی ! نمیدونی! رنگ دنیام چه سیاهه!
بسه اینهمه شکستن، بسه توُ خلوت نشستن
بسه بازیچه ی دنیا، یا توُ دستِ غم شکستن!
طعم غمها رو چشیدن، ازهمه دنیا بُریدن
بادل وبی دل وتنها، غم دنیا رو کشیدن!
دیگه بسه بخدا بس ،که دلم خیلی شکسته س
دیگه قلبم،واسه بودن ،غصه دار وُ زار وُخسته س
من از عاشقی گذشتم! تا تو اینجور پر نگیری
بهتره دلم بمیره ، ولی نه، توی اسیری!
دیگه فایده ای نداره، که بگی غم رو رها کن
منوُِ غصه یاور هم ، تو برو عزیز ، صفا کن!
فرزانه شیدا زمستان ۱۳۸۴
اطلـس دنـیا
دل من خسـته ازاین روزای پررنگ وریاس
خسته از بازیچه بودن توی دسـت آدماس
یعنی تو اطلـس دنـیا جـائـی پیدا نمیشـه
که دل آدماشـم مثله دل پاک خــداس؟!!
همه جارفتمو هـرجا یه جـوری دلـم شکسـت
هـنوزم هـیچ نمیدونم دل ِ من مال کجاس!
یه جائی باید باشـه توُِ دنیا مال دل ِمن
اونجائی که قلب مـن با روزگارش همصداس
اونجائی که دل بتونـه کمی آروم بگیره
اونجا که کلام دلـها با کلامـم آشناس
اونجا که حـرف محبت یه کلام تازه نیس
اونجائیکـه عاشـقی مخصوص قلب آدماس!
انگاری دنیای من جدای دنیای همـه اس
آخه این "غریبه"بودن خالی از لطف وصفاس
همه ی عـمرم تلف شـد پی این شهر غـریب
"امامن هر جامیگردم نمیدونم اون کجاس"!!
سروده ی : فرزانه شیدا
دوترانه :(باتو بودن... عمق نگاه)
با تـــو بودن با تــو بودن
شعر عاشقی سـرودن
تــوی مـــعبد دل خــود
بتـی چون ترو ستــودن
بتـی چون ترو ستــودن
با وفــا و با مــحبــت
گل مــهربونی کاشتن
تا ابد واسـه هــــمیشه
تـرو عاشــقو نه داشتن
واسه یه قلب عاشق
تک دلیل زندگیشه
زندگی بدون اینها ،
دیگه زندگی نمیشه
بی تو بودن بی تو بودن
مثه تنهائی توُ زنــدون
گریه کرده غصه خوردن
با دلی اســیر حــرمون
حـــسرت روزای رفته
روزائــی که رفته بر باد
تـوی تنــهائی نشستن
تنــها با خاطــره و یاد
برای قلب یه عاشق ،
یه دلیله واسه مردن
چون نداره آرزوئی ،
بی تو غیرِ جون سپردن
ف.شیدا
بیــــا تا ستـــاره باشـیم
تـــوی کــوچه باغ دنـیا
یه سبــــد تـرانه باشیــم
بــا کلامـی خوب و زیبا
بیـــا با دســـت صـــداقت
گل شـــادی رو بـکاریم
بــا یه بــارون مــحبت
روی دلهــامون ببــاریم
بـدون ریــا و تـــزویز
کلبــه دلــو بســازیم
تـــوی بـــازیهای تـــقدیر
خودمـونـو زود نــبازیم
بیـــا قلــب مـــن مال تو
بگیـر و قـلبمو نشــکن
تــا کنـار هـــم بــمونیــم
دوتائی فــقط تـو و مـن
بیـــا برگـرد و دوبــاره
بـــدلم بازم وفـــا کن
یــا بــرو واسـه هـمیشه
بـــرو قـلبمو رهــا کن
یـه روز آشتـی و یـه روز قـهر
بازیـهات هـزارتا رنــگــه
اگه تـو با من بــمونی ...
میگم عاشقی قشنـگه!
منو میخوای یا نمیخوای؟
مونــدم آخر توی کـارت
نمیدونم من چی هستــم ؟
یه غــریبه یا که یـارت؟!
بیا این قــلبم مال تو
بگیــرو قلبمو نشکــن
تا کنــار هــم بمــونیم
دو تائی، فــقط تو و من
بیــا برگـرد و دوبــاره
بــــدلم بازم وفــا کــن
یا بـرو واســه همیشــه
بـرو قلبمـو رهـا کــن
سروده ی فرزانه شیدا
